1. ვიეტნამში მომხდარი ომი.
2. მიწისძვრას გადარჩენილი ბავშვი ირანის პროვინცია აზერბაიჯანიდან.
3. სალვადორელი ბავშვი.
4. საქართველოს ერთიანობისთვის ბრძოლაში დაღუპული გმირების მემორიალი! ცხონება იყოს დაღუპული გმირების რომლებმაც საარაკო ვაჟკაცობით აასხელეს ერი, ხოლო მტერი განაცვიფრეს უმაგალითო თავგანწირვით!
5. პატიმარი ბავშვები აუშვიცის საკონცენტრაციო ბანაკში. ყველა მათგანი დაიღუპა.
აუშვიცი – ადგილი პოლონეთში – ცნობილია მეორე მსოფლიო ომის დროს ნაცისტური გერმანიის მთავრობის მიერ აშენებული საკონცენტრაციო ბანაკით, რომელიც იმ დროს არსებულ საკოცენტრაციო ბანაკებში ითლება ყველაზე დიდ ბანაკად.
6. ნორმანდიაში ამერიკული სამხედრო შენაერთების გადასხმიდან ერთი წლის თავზე გერმანელი სამხედროები ასუფთავებენ დაღუპული ამერიკელი სამხედროების სასაფლაოს. სენ-ლორენ-მონ-მერში ცნობილი ომაჰას სანაპიროს ახლოს. 1945 წლის 28 მაისი.
7. რამდენიმე წლის წინ სიეტლის ოლიმპიადაზე, 100 მეტრიანი სარბენი ბილიკის სტარტზე 9 ათლეტი იდგა. ყველანი ინვალიდები იყვნენ.
გაისმა სროლის ხმა და რბენაც დაიწყო. მიუხედავად იმისა, რომ ყველა არ დარბოდა, ყველა მათგანს უნდოდა მონაწილეობის მიღება და გამარჯვება. მათ გავლილი ჰქონდათ მანძილის მესამედი, როდესაც ერთ ბიჭს ფეხი დაუცდა და დაეცა. მან ტირილი დაიწყო.
დანარჩენმა 8 მონაწილემ გაიგონა მისი ტირილის ხმა, მათ შეანელეს რბენა, უკან მიმოიხედეს, შეჩერდნენ და უკან დაბრუნდნენ…ყველა…
გოგონა, რომელსაც აღენიშნებოდა დაუნის სინდრომი, გვერდით მიუჯდა ბიჭუნას, მოეხვია და ჰკითხა: "ახლა თავს უკეთ გრძნობ?”
შემდეგ ისინი, ყველანი ერთად გაემართნენ საფინიშო ზოლისკენ.
მაყურებლები სტადიონზე წამოდგნენ, ტაში შემოკრეს და დღემდე ყვებიან ამ ისტორიას. რატომ? იმიტომ რომ გულის სიღრმეში ჩვენ ყველამ ვიცით, რომ ყველაზე მთავარი ცხოვრებაში გახლავთ გამარჯვება, უფრო სწორად დავეხმაროთ სხვას გამარჯვებაში და თუ საჭირო გახდა, ამისთვის უნდა შევჩერდეთ და შევიცვალოთ მიმართულება.
8 ”აფრიკელი”
მილიონობით აფრიკელი ბავშვი თუ მოზარდი იღუპება მრავალი დაავადებებისგან, შიმშილისგან და წყურვილისგან..
სამწუხაროდ მსოფლიო მაინც ვერ ახერხებს სათანადო ყურადღება მიაქციოს ამ პრობლემას, და მწარე რეალობა სახეზეა.
9 ტერი ფოქსის 19 წლის ასაკში კიბოს გამო ფეხის ამპუტაცია დასჭირდა.რამდენიმე წლის შემდეგ მოაწყო "იმედის მარათონი” კანადის აღმოსავლეთიდან დასავლეთისკენ რათა შეეგროვებინა თანხები კიბოთი დაავადებულთათვის. მან მარათონი დაიწყო 1980 წ.12 აპრილს მაგრამ დასრულება ვერ შეძლო და მარათონი ჯანმრთელობის გაუარესების გამო 1 სექტემბერს შეწყდა. შემდეგ ის 10 თვეში გარდაიცვალა(22 წლის!!!). მისმა შეგროვებულმა ფულმა დაახლოებით 24 მილიონი დოლარი შეადგინა.
10. უკომენტაროდ!