გიურზა

გიურზა შხამიანი გველების რიცხვს მიეკუთვნება, მისი სხეული დაახლოებით 1.5 სმ აღწევს, რუხი შეფერილობით ზურგზე მუქი კოპლებით.

ბინადრობს ჩრდილოეთ აფრიკაში 
და სამხრეთ დასავლეთ აზიაში. საქართველოში გვხვდება: შირაქში, გარეჯის უდაბნოში, თბილისის და რუსთავის მიდამოებში, ასევე ქვემო ქართლშიც. საცხოვრებელი არეალის მიხედვით, გიურზა გვხვდება მთის ნაპირებში, მთის ნაპრალებში და ფერდობებზე, ბუჩქნარებში, ასევე მდინარის ნაპირებთან. სამალავს იკეთებს მღრღნელების სოროებში, მიწის ნაპრალებში, კლდის ნაპრალებში, იმალება ქვების ქვეშ და ა.შ.

გიურზას შხამი სისხლის შედედაბას იწვევს, მისი ნაკმენი სასიკვდილოა ადამიანებისთვის და ცხოვლებისთვის. დაახლოებით 4-5 საათია აქ დაკმენილ ადამიანს დრო რომ იმკურნალოს.

ეს გველიც არანაკლებ შხამიანია, გვხვედება დიდი კავკასიონის სამხრეთ-დასავლეთ ფერდობებზე და მესხეთის ქედზე აჭარაში, აფხაზეთში. ამ სახეობას ენათესავება ჩრდილოეთ ევროპაში და ალპებში გავცელებული ჩვეულებრივი გველგესლა.

შეგვხვდება ბალახოვან და ქვიან ადგილებში, მთის ფოთლოვან ტყეში.

მალული ცხოვრება ახასიათებს, შეწყვილება მაისი-ივნისი. შემოდგომაზე მდედრი 5-10 ახალშობილს ბადებს, იკვებება მღრღნელებით, ახალგაზრდა გველები - მწერებით, კერძოთ კალიებით და ჭრიჭინებით.

შავი ფერისაა და მოყვითალო ზოლები დასდევს. აქტიურობენ მეტ წილად საღამო ხანს და ღამე.

მისი ნაკმენი სახიფათოა, უმეტეს შემთხვევაში სასიკვდილოც.

ცხვირრქოსანი გველგესლა

ცნობილია გველგესლასებრთა 10 გვარი, რომელშიც გაერთიანებულია 60 სახეობა. ეს კიდევ ერთი სახეობა მათი გვარიდან, ისიც საკმაოდ საშიშია და მისი ნაკმენიც ასევე იწვევს სიკვდილს.

არანაკლებ საშიში და შხამიანი გველი, გველგესლასებრთა გვარიდან.

ეს გველი მსოფლიოში ერთერთი ყველაზე საშიშია, ბინადრობას ავსტრალიაში. ის ერთი კმენისას იმდენ შხამს გამოჰყოპს, რომ თავისუფლად დახოცავს 50 ადამიანს და 250 000 ვირთხას. ადამიანი კბენიდან დაახლოებით 40-45 წუთში იღუპება. ეს გველი ძირითადად მიწაში იმალება ხოლმე, სახელიც შესაბამისი ქვია