ისტორიულად დავით გარეჯი ყოველთვის საქართველოს ტერიტორია იყო, - ამის შესახებ "ინტერპრესნიუსს" ისტორიკოსმა გიორგი ოთხმეზურმა განუცხადა.

ისტორიკოსის თქმით, ამას პირველ რიგში ეპიგრაფიკა ადასტურებს.

"იქ ქართული წარწერებია. დავით გარეჯელმა მე-6 საუკუნეში დააარსა სამონასტრო კომპლექსი, შემდეგ ლავრა გაფართოვდა. ბოლშევიკების დროს აქ პირობითი საზღვარი გაავლეს და ეს ტერიტორია გადაეცა აზერბაიჯანს", - აცხადებს გიორგი ოთხმეზური.

ისტორიკოსს მიაჩნია, რომ დავით გარეჯი უნდა გამოცხადდეს ქართული კულტურის ძეგლად.

"ჩემთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ როგორ გაანაწილებს და სადემარკაციო ხაზს სად გაავლებს. ეს იყო დავით გარეჯის მუზეუმ-ნაკრძალი საბჭოთა კავშირის პერიოდშიც და იქითა მხარესთან შეთანხმებით, ჩვენი მხარე მეთვალყურეობდა და უვლიდა ამ ტერიტორიას და ამ ძეგლებს", - აცხადებს გიორგი ოთხმეზური.

გიორგი ოთხმეზურის განცხადებით, სამონასტრო კომპლექსის ნაწილი აზერბაიჯანს გასულ საუკუნეში სერგო ორჯონიკიძემ გადასცა.

"სერგო ორჯონიკიძე რელიგიას კი არა, ეროვნებას არ მიიჩნევდა არაფრად და მიიჩნევდა, რომ ჩვენ ყველანი ვიყავით ერთიანი საბჭოთა ხალხი და არავითარი განსხვავება ქართველს, სომეხს, რუსს და აზერბაიჯანელს შორის არ იყო. მან ყოველგვარი პრობლემის გარეშე, ერთი ხელის მოსმით გადასცა ეს ტერიტორიები აზერბაიჯანს", - აცხადებს ისტორიკოსი.

სასულიერო პირების ინფორმაციით, 6 მაისის შემდეგ გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის ნაწილში, კერძოდ, უდაბნოს მონასტერში აზერბაიჯანელი მესაზღვრეები დგანან, რომლებიც მომლოცველებს მონასტერში არ უშვებენ. მათი ცნობით, აზერბაიჯანული მხარე აცხადებს, რომ უდაბნოს მონასტერი ალბანური კულტურის ძეგლს განეკუთვნება.

ამასთან, საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილემ ნინო კალანდაძემ დღევანდელ ტრადიციულ ბრიფინგზე განაცხადა, რომ გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის ნაწილი, საბჭოთა კავშირის დროიდან მოყოლებული საქართველოს საზღვრებში არ იმყოფებოდა.

მისი თქმით, კომპლექსის გარკვეული ნაწილი აზერბაიჯანის ტერიტორიაზეა.

"კონკრეტულად კომპლექსის იმ ნაწილზეა ნაწილზეა საუბარი, რომელიც პრობლემის წყარო გახდა", - განაცხადა ნინო კალანდაძემ.

მისივე განმარტებით, საქართველოსა და აზერბაიჯანს შორის საზღვრების დელიმიტაციის პროცესი ჯერ დასრულებული არ არის