(ასე ეძახიან მეაპარატეები ჩოგან ბადეს). უგემრიელესი კი ნამდვილადაა, რომელი ნორვეგიული გაყინული ორაგული ან ზუთხი შეედრება ხაშურის ცოცხალს ან სამეფო კალმახს?
ქორწილში მისულთ მასპინძელი თავმომწონედ მიგვითითებს `ცოცხალზე~ _ ხაშურიდან გამომიგზავნეს ბიჭებმაო, _ გვეტყვის და გოჭზე სწრაფად მოსუფთავდება სუფრა. ასე მივირთმევთ ხოლმე აპარატით ადუღებული მდინარიდან ამოყვანილ თევზს და მერე განსხვავებული სასმისით თავმომწონედ ვსვამთ საქართველოს სადღეგრძელოს, ცალკე _ იმ მხარის ბუნების სადღეგრძელოს და იმ მომენტში არცერთი წამითაც არ ვფიქრობთ, რომ ამ თევზის გემოს შესახებ ჩვენს შვილიშვილებს აღარაფერი ეცოდინებათ.
ზემოაღნიშნული ქელეხისა და, საერთოდ, მსგავსი ისტორიები ათი წლის წინათ ხდებოდა. დღეს კი, უკვე ძალიან ძნელია კალმახით მასშტაბური ღონისძიებების მომარაგება. ახლა ორ კილოგრამამდე თუ დაიჭერ და თანაც _ ძალიან პატარებს. ცოცხალი ჯერ კიდევ "ქაჩავს", მაგრამ კალმახი მხოლოდ "მეფეთა" ხვედრია _ `მილიციის უფროსის ბავშვს ბოტკინი აქვს და კალმახი უნდა დაუჭირო~, _ დაავალებს სოფლის გამგებელი მეაპარატე მეთევზეს. მერე ეს უკანასკნელიც, თავის მხრივ, რაღაცას სთხოვს გამგებელს და ასე... ერთხელ ასეთ ამბავსაც შევესწარი _ მამაოს უნდა გავუგზავნოთ და თევზზე როდის წავიდეთო, _ ეკითხებოდა ერთი მეორეს.
ყველაფერი ზემოთ თქმული სიმართლეა და, პირველ რიგში, ვისაც ეს უნდა აწუხებდეს, თავად მას არაფრად უღირს. მე მინახავს სუფთა, კამკამა მდინარეში კალმახები, მაგრამ ჩემს შვილს ვერ ვანახვე. რვა წლისას, მამამ ბადე გადამაგდებინა წყალში (ამას ბადის სროლას ვერ დავარქმევდი) და კალმახი დამაჭერინა, მაგრამ ჩემს შვილს ვერ დავაჭერინებ, რადგან კალმახები აღარ არიან მდინარეში.
ვიცი, ბევრს აწუხებს, ვიცი, რომ ადგილობრივებს ბევრგან უთქვამთ _ აპარატით აღარავინ ვათევზაოთო, მაგრამ ამოსულა ვიღაც ბობოლა, უთევზავია და ადგილობრივებს ვერაფერი უთქვამთ. მერე კი, `სხვა თუ აკეთებს, მე რატომ დავიშალოს~ პრინციპით თავადაც იგივე გაუკეთებიათ. ეს პროცესი კი, უკვე წლებია, გრძლდება. ჯერ კიდევ უძლებს მდინარე, ჯერ კიდევ არ არის ძალიან გვიან და ქვეყანაში, სადაც `ქართველ კაცს~ ღვედი გააკეთებინეს ავტომობილში, თუ `ვინმე მოისურვებს, ამ საშურ საქმესაც ეშველება; ბადით და ანკესით დავიჭერთ თევზს და ყველას გვეყოფა. საუკუნეებია, რაც ბადით თევზაობდნენ ჩვენი წინაპრები და ჩვენს მდინარეებში თევზი არ გადაშენებულა.
უამრავი ადამიანია დასახიჩრებული და დაღუპული დინამიტითა და დენით თევზაობის დროს და მე მაინც იმ `ვინმეს~ იმედი მაქვს, რომელიც იზრუნებს, რომ არც ადამიანი დაიღუპოს და არც თევზი გადაშენდეს.
P.შ. `თევზზე გაშვებული ბიჭები~ დენის აპარატით ჩადიან წყალში და სანამ თევზი ჩვენს სუფრამდე მოაღწევს, ელექტროიმპულსი, რომელიც წყალში ვრცელდება (წყალი კარგი გამტარია), აზიანებს თევზის ნერვულ სისტემას. შედეგად, ის კარგავს მოძრაობის უნარს, წყლის ზედაპირზე ამოდის, ტივტივებს და მიჰყვება დინებას. თუ დაზიანებული თევზი `ხოლიკს~ ასცდა და ჩვენს სუფრაზე ვერ მოხვდა, შეიძლება გადარჩეს, მაგრამ გამრავლების უნარს კარგავს. შესაძლოა, ხერხემლის პარალიზების გამო მტაცებლების ნადავლიც შეიქნეს. გარდა თევზისა, ზიანდება იმ არეალში მოხვედრილი ქვირითი, წყლის სხვა ცოცხალი ორგანიზმები (მათ შორის, თევზისავე საკვები). რამდენიმე კვირაა საჭირო იმისათვის, რომ იქ არსებული ეკოსისტემა ნორმალურ მდგომარეობას დაუბრუნდეს.
ვებ-გვერდზე გამოქვეყნებული მასალის გამოყენების ყველა უფლება ეკუთვნის საიტი "www.bazieri.ge"-ს ადმინისტრაციას. ამ მასალის (თუ მასალას სხვა რამ არ აქვს მითითებული) ნაწილობრივი ან სრული გამოყენება საიტი "ბაზიერი"-ს ადმინისტრაციასთან წერილობითი შეთანხმების გარეშე ან წყაროს: www.bazieri.ge-ს მითითების გარეშე დაუშვებელია !!!
gogita12 გავიხსენოთ "ბაზიერის" პირველი ტურნირი ❤ 
