ნადირის ტყავის პირველადი დამუშავების ერთი ხერხი მასწავლეს,ვცადე და გაამართლა.ტყავზე მოსაყრელ მარილს ავურევთ შაბიაბამის ფხვნილს,იმდენს რომ მარილმა ფერი შეიცვალოს,ცისფერი გახდეს,მეტი არა და ახალგატყავებულ გადაჭიმულ ტყავზე წავუსვამთ. 4 წელი მქონდა კვერნის ტყავი,ასეთი დამუშავებული შენახული,ბეწვი საერთოდ არ დაცვენია,შემდეგ ბოლო-ბოლო დავამუშავებიე სპეციალისტს.
ეხლა ახალსაც ხომ მოკლავ ,თუ რამე ისეტი ცხოველისა არ არის , დატვის ან ჯიხვის,მელიას და ტურას კი ხშირად გააგორებ ტუ მოინდომებ. არა და კარგია კარგად დამუშავებული ტრაფეები'' რო გიკიდია სახლში.
დამატებულია (07.12.2009, 12:53:39) --------------------------------------------- მთელი ეს დრო ვეძებ ინტერნეტში ამ საკითხზე მასალებს და პირველადი დამუშავების და დამარილების გარდა არაფერია, საბოლოო დამუშავების შესახებ არაფერი წერია
30 გრამი მარილი 30 გარამი ქიმიური 100% ძმარმჟავა 1 ლიტრი წყალი აურიეთ ერთმანეთში და დახურულ ჭურჭელში მოთავსეთ . ჩააგდეთ მასეი ტყავი და 48 საათის განმავლობაში ამყოფეთ, ეცადეთ თავი კარგად ქონდეს დახურული ჭურჭელს. შემდეგ ამოიღეთ ტყავი და 7 დღის განმავლობაში დახვეულუ გრილ ადგილზე ჩამოკიდეთ, შემდეგ გაშალეთ და გააშრეთ, საჭიმზე თუ გადააკრავთ უკეთესია, ამ დროს ტყავი სველია და ადვილად იწელება, არ დაგავიწყდეთ , ძმარმჟავა აუცილებლად ქიმიური უნდა იყოს და 100 პროცენტიანი99%იც წავა.... ამ ხსნარის პტინციპი შემდეგია, ჟმარი შლის მარილს და ცყლად აქცევს. ცყალი კი მთელ ტყავს ასველებს და მარილი შეაქვს შით, ამავე დროს ჟმარი საუკეთესო ცხიმდამშლელია და ცხიმსაც ადნობს. გაშრობისას წყალი ორთქლდება და ტყავში უმცირეს ნაწილაკებად დაშლილი მარილი რჩება(ტყავში და არა ბეწვში) მარილი იწვევს მოჭიმვას და ტყავში ჩამჯდარ ბეწვის ღერებს ხამუდივით უჭერს ძირებში და აღარ ცვივა, საუკეთესო ბეწვად საქართველოში 15 დეკემბრიდან 15 თებერვლამდე პერიოდი მიიჩნევა, ამ დროს ყინვებია , ცხოველიც საუკეთესო ქურქით იფარება და მისი კანის ბოჭკოვანი სისტემა მჭიდრო და შევიწროვებულია. ესაა მცირე ინფორმაცია რომელიც მე გამაჩნია. ნაცარი როგორც ცსიმგამცლელი საშუალება ხშირად გამომიყენებია და საკმაოდ ებექტურად, მაგარამ ზე მოყრილი არასოდეს დამიტოვებია, არაა რეკომენდირებული. ეს მეთოდი ძირითადად ტაქსიდერმისტებისთვისაა, როდესაც წტავი სველია და მისი ფიტულად აკინძვა და მოდელირება უფრო ადვილია, ფიტულებს აკეთებთ ვინმე?
ბიჭებო სტატიებშიც დავდე სხვადასხვა-ში . Изготовление чучел крупных зверей недоступно начинающему препаратору, и приступать к подобной работе следует лишь после хорошего освоения техники набивки зверей среднего размера. Набивка чучела лося, медведя, оленя — дело очень сложное и трудное, и не каждый препаратор возьмется за такую работу. Однако музейный работник может встретиться с необходимостью изготовления крупного чучела. Поэтому мы разберем в этом руководстве один из самых простых способов набивки. Препарирование крупных зверей во многом напоминает описанные выше работы с мелкими зверьками, но отличается от них не только съемкой шкуры, но и — главное — формовкой туши (корпуса). Изготовление корпуса для чучела крупного зверя во многом напоминает работу скульптора. Здесь требуется знание биологии животного и его анатомии. Необходимо хорошо изучить внешний вид зверя, особенно в тех случаях, когда короткошерстное животное 'потребует полного исполнения его экстерьера. Обладая этими знаниями, даже начинающий работник может попробовать изготовить крупное чучело. Весь успех будет зависеть от правильного воспроизведения корпуса животного, смонтированного на таком же правильном железном остове. Все составные части корпуса должны быть тщательно продуманы и проверены, прежде чем будет приступлено к сборке чучела. Собранный корпус уже не может быть изменен, и поэтому поза животного определяется до набивки чучела, а не после нее, как при набивке мелких зверьков. Железный остов изготовляется из арматурного, круглого железа и должен быть тем крепче, чем крупнее животное. Для лося или лошади требуется железо до 2 1/2 см в диаметре. Такое железо трудно гнуть холодным способом и приходится прибегать к услугам кузнецов, заготовляя для каждой отдельной ноги особый шаблон из толстой проволоки, по которому и делаются соответствующие изгибы. Таким образом, каждая конечность животного выгибается отдельно и уже потом крепится к деревянному профилю корпуса (рис. 61) Крепление ног к доске (подставке) производится при помощи гаек, навертываемых на нарезные концы ножного железа пропущенного через подставку. Гайка навертывается с нижней стороны подставки, с верхней же надевается на железо или контргайка или просто шайба. Более тонкое железо употребляемое при набивке таких животных, как волк овца мелкий медведь, укрепляется обычным способом т. е. путем загиба пропущенного через подставку конца.
Рис. 61. Остовы для чучела крупного зверя
В качестве материала для грубой формовки используют солому, крупную стружку. В последующей работе применяют более мягкий материал, как мелкую стружку, осоковое сено и, наконец, паклю. В начале формовки используют крепкий шпагат, уплотняя им набивочный материал, последовательно прикладываемый к корпусу. Шпагатом прикручивают солому, и сено, и стружку. Последовательное накладывание набивочного материала проводится с учетом размеров туши зверя. Вчерне сделанную тушу прошивают шпагатом при помощи длинных иголок (до 25—35 см) и затем окончательно формуют уже более тонким материалом (упаковочная стружка, осоковое сено, пакля), выполняя этим материалом все детали строения тела животного. В последнем разделе работы вся отделка завершается при помощи прошивки иглами, что дает возможность использовать стружку почти как пластмассу (рис. 62).
Рис. 62. Туша для чучела крупного зверя
Для этой цели стружку полезно опрыснуть водой, что делает ее менее ломкой. Длинные иглы для прошивки туши можно сделать из проволоки; один конец такой проволоки затачивают, другой расплющивают лопаточкой, в которой потом пробивают отверстие. Формуя ноги, особенно у копытных животных, надо оставлять некоторый запас на подмазку глины и уже при помощи ее окончательно отделывать ноги. Глиняный слой дает возможность продолжать формовку и после того как нога будет зашита. Для этого надо иметь небольшой молоток с широким концом, при помощи которого и добиваются желаемой формы ноги, выстукивая ее в нужных местах. Скакательные суставы задних ног выполняются при помощи особых толстых проволок, прикрепляемых к железу задних ног в соответствующем месте. Крепление производится прикручиванием тонкой проволокой к железу. Эта проволока должна быть мягкой, отожженной. Лучшим материалом для формовки ног копытных животных следует считать прямую, мягкую солому. Нога, вымотанная этим материалом, отличается прямотою линий, прочностью, простотою в работе; кроме того, на солому хорошо ложится глина. Делая головы крупных зверей, можно использовать натуральный череп животного, но можно его заменить деревянной болванкой, изготовив ее по размерам естественного черепа (рис. 63). Хорошо сделанная деревянная голова значительно легче натурального черепа, проще прикрепляется к шее и позволяет сохранить череп животного для коллекции.
Рис. 63. Изготовление деревянной основы искусственного черепа и крепление рогов у копытных животных: А — деревянная основа черепа (вид сбоку); Б — схема поперечного разреза основы; В, Г, Д, Е — прикрепление рогов к искусственному черепу у оленей и у полорогих
Для изготовления деревянной основы искусственного черепа нужно получить точный профиль натурального черепа. Для этого поступают следующим образом. Натуральный череп кладут на кусок картона так, чтобы он лежал точно в профиль и вполне неподвижно. Через каждые 2—3 ом к черепу прикладывают чертежный угольник так, чтобы одной стороной своего прямого угла он касался выпуклостей профильной линии черепа, а другой прилегал к картону. Точка, в которой вершина прямого угла угольника прикасается к картону, отмечается каждый раз карандашом. Так, обойдя угольником весь череп и отмечая на картоне точки прикасания, получают пунктирный профиль черепа на картоне. Можно изготовить профиль, просто обводя карандашом контур черепа, положенного на картон. Но при этом способе легче сделать какие-либо ошибки. Нарисованный на картоне профиль вырезают, а затем разрезают на две части вдоль по линии разреза рта. По верхней части картонного профиля выпиливают из теса или более толстой доски деревянный профиль. По нижней части картонного профиля выпиливают из более тонкой доски два одинаковых профиля. Эти профили скрепляют впереди, а позади они расходятся на такое же расстояние, как нижние челюсти натурального черепа. Между деревянными челюстями вставляют соответствующей формы доску, к которой и прикрепляют (гвоздями или шурупами) обе челюсти. Верхнюю часть деревянного профиля прикрепляют по средней линии клиновидной доски (рис. 63). К этой деревянной основе прикрепляют железный остов шеи. В дальнейшем такой череп дополняется пробкой, прессованным торфом и т. п. Рога копытных животных прикрепляют при помощи особых болтов, ввинчиваемых в специально проделанное отверстие в основании рога. Противоположный конец болта закрепляется в болванках, проделанных к деревянному профилю (рис. 63). Если у мелких чучел глина употребляется только при отделке глаз и губ, то у крупных зверей его отделывают всю голову. При заделке глины в нижнюю губу (у лося, лошади, коровы и т. д.) туда же зашивают проволоку, выгнутую дугообразно, по форме губы. Эта проволока позволит легко прикрепить губу к болванке, поднимая ее всю сразу. Крепление производят или подшивкой или гвоздями. Способ в данном случае не играет роли, так как накладыванием верхней губы крепление закрывается. Формовка верхних губ у таких животных, как, например, лось, потребует большого количества глины и, конечно, тщательного изучения строения всей морды животного. В уши крупных животных вставлять проволоку надо обязательно, так же как и крепить концы ее в болванке черепа. В ухо полезно класть глину, массируя его для распределения глины по всему уху. Это предохраняет ухо от ссыхания и деформирования. У короткошерстных животных глиной же вымазывают весь корпус и, не давая ей просохнуть, натягивают кожу и приступают к зашивке. Начинать эту работу надо с ног. У копытных животных копыта прибивают гвоздями к подставке в естественной для них постановке. Перед этим внутрь копыт плотно набивают глину, продолжая подкладывать ее во время всей зашивки ноги. Этой операцией достигается желаемая форма. Случается, что большое количество глины может навредить чучелу, задерживая высыхание. Это может повлечь за собой загнивание кожи и выпадение волос. Начинающий препаратор должен это помнить и использовать глину только для детализации форм туши, а не для набивки. Коль это все-таки случилось и есть опасения, что шерсть полезет, надо в подозрительных местах сделать проколы кожи при помощи острого, тонкого скальпеля. Нанеся разрезы по ворсу шерсти, мы сделаем их незаметными и откроем доступ воздуха под кожу. Кожа начнет быстро сохнуть, и выпадение волос прекратится. Не нужно стесняться количеством этих проколов: без особого риска их можно наносить через сантиметр один от другого, не делая, однако, длинных прорезов: ширина лезвия скальпеля определяет величину прокола. Зашивание всего туловища производят после зашивки ног тщательно, мелкими стежками, особенно у короткошерстных животных. Нитки должны быть толстыми, прочными, иначе швы могут разойтись при высыхании. Для упрощения процесса зашивания у чучел крупных животных употребляют шорные шилья, а еще лучше длинные (до 20 см) трехгранные иглы. Такой иглой можно без особого труда прокалывать толстую кожу лося. Размер иглы исключает необходимость применения шила и ускоряет зашивку. Не надо смущаться излишками кожи, которые могут появиться на животе и груди. Если тушка вымотана в соответствии с данными промеров животного, то это не опасно. Такой излишек кожи ликвидируется при помощи длинных проволочных шпилек, вставляемых в пахи, подмышки, в промежность и вообще всюду, где отвисает кожа. Шпилька, загнанная в корпус, крепко притянет кожу, ликвидируя ее отвисание. Кроме этого, надо собрать кожу руками по направлению к хребту, вдоль всего тела с обеих сторон. Разгладив складки, ее закрепляют в таком виде более мелкими шпильками, скрывая их в шерсти. Особенным излишком кожи отличаются шкуры, растянутые при выделке. Указанный прием легко ликвидирует этот дефект, устранение же его подбивкой уродует чучело, искажая естественные пропорции. Высыхание чучела крупного зверя продолжается иногда до 1 1/2—2 месяцев. Весь этот период препаратор должен следить за чучелом, исправляя дефекты, появляющиеся при высыхании. Отделка глаз, губ и общая чистка шкуры проводятся после высыхания чучела. Шпильки, прикрепляющие отвисшую часть шкуры, удаляют при высыхании кожи когда надобность в них минует. Гвозди из пальцев и копыт также извлекают, а отверстия, если они заметны, заделывают под соответствующий цвет.სურატები არ გადმოვიდა
გაიხარე krimanjuli საინტერესო ინფორმაცია მოგვაწოდე ისე მეც გამიგია ზამთრის პერიოდში მოკლული ნადირის ტყავი საუკეთესოა შესანახადო მე ჯერ არ გამიკეთებია სხვას მივეცი ეხლა თუ მოვკალი მელა შევეცდები თავად გავაკეთო რა გამოვა ვნახოთ
ფიტულის გასაკეთებლად ცოტა მხატვრული ხელოვნების ცოდნაცაა საჭირო თუ არ ვცდები. თვითონ ცხოველის აგებულება ტუ არ იცი მხარვრული (სკულპტურული)თვალტხედვიტ მარტო ის არ კმარა..... ტურაა რა .. ან მელაა რა... ისე დაგებრიცება მითუმეტეს ტყავი რო კარგ გაშრობაზე გადავა რო ერთი დაგრჩება. გამოაღო ფანჯარა და ... გაფრინდა ტურააა
ნეტავი ეგ გამაგებინა სად იბარებენ და მელას და ტურას არ მოვაკლებ. ტყუილად მოსაკლავადაც ცოდონი არიან რა ვიცი. ისე ჩემნაირი გულის მონადირე ამრავლოს ღმერთმა :3_8_62:
მამაპაპური წესებით მეც ვიცი მაგრამ თუ ძვირ ფასი ტყავია ჯობს ტყავის გადამამუშავებელ საამქროში ქიმიური შენარევებით დაამუშავოთ ტყავი რბილია და ბეწვი საერთოდ არ სცვივა, ძველი წესით დამუშავებული ტყავი ხმება და იმტვრევა გადატანა რომ დაგჭირდეს სადმე ვერ დაკაცავ ეს უფრო დიდი მოცულობის ტყავებს ეხება დათვის ჯიხვის ღორის და მგელისას
levani27 მოგესალმები , იცი რა უნდა მეთქვა შენთვის --- ჩვენს ფორუმზე ბევრი მონადირეა ვისაც სურვილი აქვს რო თავისი ნანადირევი(ბეწვიან ნადირს ვგულისხმობ) დამუშავებული ფორმით იხილოს თავის კოლექციაშია, ამისათვის კი მოპოვებული ნადირის ტყავის დამუშავებაა საჭირო, რომელიც თუნდაც გამოცდილი მონადირესათვისაც კი ძნელი მისაღწევია, ან სახლში საჭირო პირობები არააქვს , ან სულაც ამისი''ჩალიჩის'' დრო. მას ურჩევნია რაიმე თანხის ფასად გააკეთებინოს მოპოვებული ნანადირევის ბეწვი ოსტატს, თუ შენ ამ საქმის ოსტატი ხარ , მერწმუნე ჩვენი საიტის ბიჭები უსაქმოთ არ დაგტოვებენ.. შენ უბრალოდ კორდინატები დადევი საიტზე და რას რა ფასად აკეთებ, ანუ მაგალითად თუ ამუშავებ უფრო დიდ ტყავებს-მგელს,ღორს, შველს და ასე შ..საშუალოდ რა რა ჯდება დსაახლოებით თუ დააკონკრეტებ მათლად უკეთესი. შენი რჩევებიც გასათვალისწინებელი იქნება ბიჭებისთვის, რა პერიოდში ჯობია ბეწვიანზე ნადირობა (ხარისხიანი ტყავისმოპოვებისთვის)და სხვა ეგეთები.. მოკლედ შენისანა კაცი გვესაჭიროება, უფასო რეკლამირება კი ჩვენზე იყოს. ოსტატები თავის რეცეპტს არა ამხელენ , შენც არ გაამხილო უბრალოდ ჩვენი თხოვნა იქნება შენს მიერ დამუშავებული ბეწვეულის სურათები დადევი ფორუმზე ...მოკლედ დანარჩენი შენზეა
krimanjuli, სად მონახე ეგ ფოტო მაგარია მაგრამ რაგაც ანუ ვიღაცეები აკლია მაგ სიტუაციას :39:. მართალი ბრდზანდები მარტო რაჭიდან მოვამარაგებ ბლომად ტყავეულით ჩვენს მეგობარს
krimanjuli რო გიტხარ მე ვამუშავებ მეთქი ეგ დიდი ტყუილი იქნება მე ჯერ დამწყები ვარ მაგ საქმეში მაგას ჩემი ნათესავი აკეთებს მე კი ჯერ ვსწავლობ ასე რომ არაა პრობლემა ჩემთან სოფელსი ყურის ძირში ცხოვრობ და შარშან კლიენტის არ ქონის გამო 3 მელა და ბევრიც ტურა გადაგვიყრა და წამლის დაყენება ძვირი ჯდება ჯერ კლიენტს ვირიგებ და მერე წამალს ვაყენებთ ხოლმე გააჩნია მგელს სხვა ფასი აქ ტურას სახვა მელას დაბალი სიდიდის შესაბამისად მარა რაც უფრო დიდი უნდა იყოს მელა ფასი არ მოემატება თავის ფასში ვაკეთებ და ბევრი მეუბნება რო მე მოგიტანო ფიზიკურად არ შეიძლება იმიტო თქვენ ისე მალე ვერ მომიტანთ ჩვენ ყოველ დილა ვამოწმებთ ტროსებს და თუ გაბმულია ცხელცხელს ვატყავებთ შესაბამისად ადვილია და ტყავიც დაუზიანებელი რჩება ხოლო გაფშეკილი 90% რომ ტყავი გაიჭრას რომ ჩვენ ძირითადათ ტროსით ვიჭერთ საფანტისაგან არ იქნება გაფუჭებული ტყავი, ხო კიდე ერთი ეხალ უკვე აგარ ივარგებს სითბოები ჩავარდა და ისე საერთოდ ტყავს თოვლი უნდა ქონდეს ნანახი მაშასადამე თვლში ბეჭვი უფრო იზრდება გინდაც ზამთრისა იყოს ასე რომ იქითა ზამთრამდე კაი ტყავი აგარაფერს ექნება
levani27 კიდევ ერტხელ მოგესალმები და კიდევ ერთი თხოვნით მოგმართავ.. მოპოვებული ნანადირევი რა მდგომარეობაში უნდა მოგიტანოს კაცმა, ანუ გატყავებით რო თვითონ მონადირე გაატყავებს ამაში საეჭვო არაფერია უბრალოდ შემდეგი პროცესული თანმიმდევრობაა ცოტა ბუნდოვანი. ადრე როდესაც ბეწვეულს სახელმწიფო იბარებდა მოკვლიდან 10 დღის განმავლობაში დამარილებული ტყავი უნდა მიგეტანა ჩასაბარებლად გადაცილება არ შეიძლებოდა...(მაშინ ბევრი რამე არ შეიძლებოდა მაგრამ...)ორი წლის უკან კვერნის ტყავს იბარებდნენ 14 დოლარად დიდუბეში და მანდაც იგივე პირობები იყო გასათვალისწინებელი, კიდევ ისიც ვიცი რო სახლის პირობებში დამუშავებული დათვის ტყავი ოსტატისთვის ერთი წლის მერე ჩამოუტანიათ რაჭიდან დასამუშავებლად და დაუმუშავებიათ. გვაინტერესებს შენი პირობები(თუნდაც შენი მასწავლებლის ვინც ამ საქმის ოსტატია)როგორი და რა დროში შეიძლება ნანადირევის ტყავის მოტანა თქვენთან დასამუშავებლად...ტყავის საფანტით დაცხრილულს ჩამბარებელი არად დაგიდევთ. მას მთავარია რასაც მოგიტანს ის დაუმუშავეთ და მადლობელი დაგრჩებათ...შენ შეგიძლია ამ საქმეს ჩაუღრმავდე და კარგად დაეუფლო. ჩვენ ჩვენის მხრიდან თემატური მასალებით დაგეხმარებით ...ასე რო მომავლისთვის ვიყოთ შენს იმედზე??? თუ გაქვს საშუალება სურათები დადე. მე მაგალითად სურვილი მაქვს რო ბეწვის დამუშავების ასეთი დონე იყოს საქართველოში როგორიც სურათებზეა, ანუ თავი ფიტულის დონეზე დამუშავდეს, რო სასიცოცხლის ელემენტები შეიძინოს ნანადირევმა და უფრო გავიძლიეროს ის გრძნობა რასაც მონადირის მიერ ნადირის მონადირებით მიღებული სიამოვნება ჰქვია....
krimanjuli, ზედა მგელი ნამდვილად ალპებიდან რომ შემოიყვანეს წითური ისაა, ოთხი დაეცნენ ჩემს გონჩს კურდგელზე ვნადირობდი და ორმა ტყიდან გამოაგდო ორიც წინ დახვდენ დავაყარე სამი ნომერი მარა ვერაფერი დავაკელი, მალე დავდებ ჩემს ტყავებს გადავუღებ სურათებს
მაგ თავების შენარჩუნებას ძალიან დიდი ოსტატობა უნდა,საერთოდ ჩვენ რო ვიჩერტ ცხელ-ცხელს ვატყავებთ როოგრც ისე რო სხვამ მომიტანოს დიდი ხნის მოკლული უფრო ძნელია გაფშკილის გატყავება ძნელია ჩვენ გაფშეკილებს ვყრით იმიტო რო 80% გაჭრის შესაძლებლობაა
დამატებულია (06.03.2010, 11:17:57) --------------------------------------------- როგორც გინდა დიდი ოსტატობით მოეკიდო მარა აქ რო იბარებდნენ ალბათ მაქანა აკეთებდა არ ვიცი
ყველა მონადირეს სურს თავის სახლში თუნდაც პატარა ნადირობის თემაზე შექმნილ-შეგროვებული მხატვრული კუთხის გაკეთება, თუ საშუალება აქვს კაცს მთლიან ოთახს და აპარტამენტებსაც კი დაუთმობ ამ საქმეს , მაგრამ სანამ დიდზე გადავიდოდთ მანამდე ჯერ პატარა კუთხე რო გაგვეკეთებინა, მგონი კარგი და სასურველიც იქნებოდა. მე პირადად ასეთი კოლექციის ნახვით თავისუფლად შემიძლია დავინახო მონადირის სული და მისი ღირსებები,(ეს იმიტომ ვთქვი რო ჯერ არავისთან მინახავს ეგეთი კუთხე) მე მაგვს ოცნება ისევე როგორც ყველა ამ ნაწერის წამკითხველს სახლში რაღაც ადგული დაუთმოს ნადირობისთემას, ეს იქნება მონადირის ბიბლიოთეკა, ნანადირევი-ბეწვეულისა და ფიტულების სახით, თუნდაც პატარა მინიატურული ნადირობისთემაზე შექმნილი სტატუეტკებით. ნანდირევთან და მონადირე მეგობრებთან ერტად გადაღებული ფოტოალბომებით.ვიდეოკოლექცია და რაც მთავარია ჩვენი არსენალით დამშვენებული სტენდით. მოკლედ ოცნებას კაცი არ მოუკლავს, მაგრამ თუ მოვინდომებთ ბევრ რამეს ავისრულებთ...ესეთი კუთხეები ყველასთან მენახოს
krimanjuli, დიდი სიამოვნებიტ გავაკეტებდი ასეთ კუთხეს მაგრამ სადააა? ერთადერთი შვლის რქებიმაქვს დაკიდული ჩემს (მონადირულ ოთახში) და ეგაა და ეგ! მგონი ეგ მძვირი სიამოვნებაა თან მაგ დონეზე დამუშავებული!
ბიჭებო მე მყავს მელა განატყავები მაგრამ უცოდანრობის გამო ტყავი ვერ დავამუშავე და გაფუჭდა,ისეთი კაციც ვერ ვნახე სოფელში დამუშავება რო ესწავლებინა,მაშინ ვყოფილიყავი ფორუმზე ალბათ არც ვიზარალებდი,მართლა მაგარია ''ბაზიერი.გე'' ფორუმი,ბევრ რამეს ვსწავლობ,მადლობა ყველას
ვინმე ხომ არ იცით ისეთი ვინც ტყავს კარგად ამუშავებს,რომელიც შემმდეგ ტყავი შესაკერად ვარგა,თბილისში არიო ვიღაც მაგრამ ვერ მივაგენი,უმაღლეს დონეზე ამზადებსო ვარ ჩემი ქვეყნის გულდამწვარი ჭირისუფალი, ერის ბრწყინვალე მომავლით მსურს გავიხარო. თუ საქართველო არ ინქნება თავისუფალი, დე, მტვრად ქცეულიც დამენახოს მთელი სამყარო....
ვებ-გვერდზე გამოქვეყნებული მასალის გამოყენების ყველა უფლება ეკუთვნის საიტი "www.bazieri.ge"-ს ადმინისტრაციას. ამ მასალის (თუ მასალას სხვა რამ არ აქვს მითითებული) ნაწილობრივი ან სრული გამოყენება საიტი "ბაზიერი"-ს ადმინისტრაციასთან წერილობითი შეთანხმების გარეშე ან წყაროს: www.bazieri.ge-ს მითითების გარეშე დაუშვებელია !!!
:3_8_62:
